Onzorgvuldig en onrechtmatig met kosten
Mijn vorige blog ging over een catch-22 in de regels voor gemeentelijke samenwerking enerzijds en openbaarmaking anderzijds. Maar ook in de Wgr zelf vinden we voorschriften die met elkaar lijken te conflicteren en oplossingen niet dichterbij brengen.
De begroting van een openbaar lichaam wordt vastgesteld door het algemeen bestuur. Het budgetrecht ligt dus bij het desbetreffende algemeen bestuur. Zeker nu de bijdragen aan de samenwerkingsbegroting verplichte uitgaven zijn voor de deelnemende gemeenten. Dit is een wettelijke beperking op het budgetrecht van de gemeenteraad.
Zienswijzen geven
Om die beperking enigszins te verzachten en de raad toch nog wat invloed te geven, is de zienswijzeprocedure in het leven geroepen. Daarbij mag de raad vooraf zienswijzen geven op de ontwerpbegroting, zodat het algemeen bestuur daarmee rekening kan houden bij het vaststellen van de begroting. Het dagelijks bestuur moet de raad vóór de vergadering van het algemeen bestuur laten weten wat met de zienswijzen is gedaan.
[....]
